Niet iedere dag is hetzelfde. Zo treft je mooie dagen, soms zelfs fijne dagen en dan zijn er nog de dagen, die je het snelst zou willen vergeten. Soms ben je zelf schuld, maar er zijn er ook, dat je je achteraf afvraagt

“ hoe ken tet den ?? “

Soms zijn de zelfde weekdagen al minder vrolijk dan de andere. Zo is de vrijdag bij mij een flink probleem. Laat staan, dat ze ook nog “fijn” zouden moeten zijn.

De ene dialysant heeft wel altijd andere dagen, dat ze dit ervaren dan de ander. Bij mij is het of alle vermoeidheid, die bij het verlaten van het ziekenhuis achterblijft, er op de vrijdag uit wil. Vandaar een wat langer middagdutje.

En dan komen al jaren trouw de tweeling op bezoek, wanneer er geen diensten zijn te verrichten. Dat betekent, dat ik met mijn selectieve doofheid naar vier stemmen gelijk moet gaan zitten luisteren, waarbij er een is van de televisie. En de laatste is het ergste, want hullie der programma’s interesseren me nauwelijks, dus storen ze ook het meest. Toch ben ik altijd blij, wanneer “de familie” over is !

Maar daar bleef het deze week niet bij. Bij de crash van W7 vorige week is een tot nog toe onbekende inhoud van de >oude< computer verdwenen, die niet meer door W10 kan worden herkend. Inclusief een groot deel van mijn voorbereidend werk voor de belastingaangifte. En die moest de deur uit naar onze boekhouder.

Vandaar dat ik gisteren met behulp van een en tánder een groot deel opgeofferd heb aan de Slaap.

En daar lijdt dan ook de webcam van.