De wereld is nooit zonder verrassingen en zo moest Peter dit Weereens ervaren.

Vanwege zijn leeftijd werd hij met de week meer doof. Tot in een weekeinde zijn familie er genoeg van had.

Opa, er zijn nu zoveel winkels en instellingen, die daar wat aan kunnen doen en je verzekering betaalt daar aan mee. Je moet alleen niet op je kond thuis blijven zitten.

Dus deed zijn vrouw Ellen en greep in de kranten en maakte en afspraak in het stadscentrum.

Kan het misschien om een uur of twee ? Nee, maar wel om half vijf. Wilt u dan deze afspraak noteren? In orde, mevrouw.

Het echtpaar is om half vijf aan die zaak, maar kan zo gauw de toegangsdeur niet vinden. Minpuntje, dus. Eenmaal binnen, mochten ze beiden plaatsnemen. Er was een klant aan de beurt en die was tien over half vijf klaar. Toen bleek, dat de heer, die geen afspraak had, toch voorrang genoot, op die afspraak.

Dit had tot gevolg, dat het echtpaar onwelkom was geworden, daar de sluitingstijd nabij was.

Wat een zaak. Wel kregen ze nog te horen, dat Peter eerst naar de huisarts moest om de oren uit te spuiten. Dat was niet voor de audicien. Hiermee waren de acties voor het weekeinde ten einde.

Wel werd er een afspraak per iemeel gemaakt bij de huisarts. Die werd de volgende week bevestigd, maar er werd toen het bleek om de oor-spuiterij ging verder nergens op gereageerd.

Toen de huisarts kwam, was de eerste opmerking

U hebt de oren nog niet schoon gespoten, zo kan ik niets beginnen.

En toen pas bleek, dat het voorspel geheel op rekening van de patiënt kwam. Niet alleen de betaling, maar ook de uitvoering en zo werd de hele zaak weer een week uitgesteld.

Laat het duidelijk zijn….

Krijgt u last van doofheid en ook al wordt er niets gezegd, dat u zelf verantwoordelijk bent voor een bad met slaolie, begin daar dan toch maar mee. En daarna de huisarts.

En dan pas naar ’n audicien.