Het is al weer even geleden.

Op een druilige ochtend, zoals we er al zoveel de laatste tijd mee moesten maken. De Club was wel op tijd in ons 'lokaal' verschenen. En we hadden het uitgebreid over de komende jaarwisseling. Nuchter genoeg was het HET koerswoord.

't Is allemaal maar een >kwestie van tijd<.
Alfons had er wel wat mee.
> Voor mij is het een on-uit-denkbaar idee, de tijd. Geen enkel houvast, maar een ding is zeker. Wanneer je dood bent, bestaat er geen tijd meer. Alleen omdat je jouw aarde achter je hebt gelaten.
Buiten het aardse is geen tijd, die met de onze te vergelijken is.
Ik snap dan nog wel, dat mensen, die, al dan niet van-huis-uit, een geloof meegekregen hebben, daar anders overdenken. Maar ik heb nooit gehoord of gelezen, dat er minder gelovige mensen misdadiger geworden zijn, dan wij, niet-gelovigen. Als je niet gelooft, dan hoef je nergens rekening mee te houden. Voor ons geven de woorden >eeuwen der eeuwen< toch niks ?

Even een stilte na deze belijdenis. Maar het was geen einde, want we waren er ook samen met mensen, die wél een christelijk principe aanhielden.
Filip had een smeuig verhaal.
> In ons dorp waren de meeste mensen, zoals ze zich noemen gristelijk. In de boederij naast ons ging alles nog ouderwets er aan toen. Er werd met de hand gemolken, daarvoor hadden ze een stel melkhulpen. Kwade tongen beweerden altijd, dat het om de boerin ging. Die had een flinke maat van beha nodig en iedereen hoopte, dat er onder het melken eens één keer .... nou ja, jullie begrijpen het wel. Maar iedereen kreeg zijn, haar zin. Ze kwam te overlijden. En onderging bij het 'afscheid nemen' een ware schok.
Mevrouw lag, naar eigen wens, bleek later, opgebaard met in haar handen een psalmenboekje. Dit alles op haar ontblote borsten. Dit was nog lang in het dorp het gesprek van de dag. En er waren ouderlingen, die al aangaven haar een gristelijke begrafenis te weigeren. Dit was letterlijk aanstoot geven ! Minachting voor de goede zeden, waar ze zelf haar hele leven de mond vol van gehad had. Maar haar man wist beter, ze had het er al eerder met hem over gehad en zei zelf zo te beschikken, want hiermee zou haar preuse leven in een keer verstomd zijn als nagedachtenis. Ze was altijd fier geweest en had haar zeven kinderen, zo als 't hoort, mee grootgebracht.Maar ondanks de aandacht voor dit verhaal, de discussie ging door.
Peter had een verhaal over zijn godsdienstleraar op de h.b.s., die nog al van relativeren hield.
> Was zeker een pater ?
> Nee, een pastor !
> Wat was dan hier verschil ?
> Een pastor was een niet-gewijde priester, die o.a. het recht van preken had. En die moest dat ook doen, want in onze kerk was er ieder jaar een dankdienst op Oudjaarsavond. T

Toen hij bij de preek was, kwam hij op het standpunt van de 'Laatste Dag' en dat zou alleen maar het einde kunnen betekenen van de 'Aardse Tijd'. Want dan zouden alle doden ter wereld hun opstanding kunnen aangaan, het laatste, algemene Paasfeest. Dan was er geen tijd meer echt nodig op onze aardbol.

Ik heb, tot mijn vertwondering nu, nooit geen tegenspraak gehoord op deze theorie.