Het verhaal vordert een wat ruime toelichting.

Karel en Joost zijn buurlui. Beider tuin is 20 meter lang en vooraan, na twee meter heg (2 meter hoog) is een metalen hekje, met een bel, die bezoek heen en weer aankondigt. Karels vrouw is bloemengek en daarom is hun tuin ieder jaar één bloemenzee, onderhand mee door eigen zaadkweek. Bij Joost staan er bomen in de tuin.

Op zaterdagavond krijgen ze vaak bezoek van de enige achterkleindochter van Joost, Aimé .

Toen die 8 jaar was vertelde zij bij Karel, dat ter onderscheid van haar verschillende opa's en oma's , dat ze daarom hen maar gewoon omdraaide. Zo werd oma, amo en opa, apo.

Tien jaar oud zat ze als gewoonlijk op de zaterdagavond weer bij Karel en zijn vrouw op de tuinbank. Al in pyjama, jasje was vanwege het zomer weer niet nodig.

Ze ging eerst bij amo zitten en fluisterde haar in het oor, dat ze 's maandags voor het eerst ongesteld was geworden. Dit was niet zo verwonderlijk, want haar pyjama-jasje hing ook niet meer glad omlaag.

En toen vroeg ze aan amo:

>> Wat is eigenlijk doodgaan ? <<

Wedervraag > Hoe kom je daar zo bij ?<

Het bleek dat tijdens het speelkwartier op school aan de andere kant van de straat een grote, zwarte auto was gestopt en daar werd later een rode kist in gezet en toen reed die auto weer weg. De onderwijzer verklaarde, dat daar toen een overledene naar de kerk, of begraafplaats werd vervoerd.

Nou, daar werden amo en apo met wat opgezadeld. Het feit, dat beide gezinnen katholiek waren maakte het misschien wat makkelijker.

> Als je doodgaat als mens, dan gaat je geest, of je ziel zoals wij zeggen, uit je lichaam weg. Dat lichaam is dan nog wat er van je overblijft. Er zijn mensen, die een crematie, dus verbranding goedkoper of milieuvriendelijker vinden, maar anderen worden begraven in de grond op een begraafplaats. Die gecremeerd zijn, daarvan wordt de as in een soort fles, de urn, gedaan en daar mogen de mensen zelf een bestemming voor aangeven. De mensen, die begraven worden worden meestal voor een aantal jaren daar bewaard en kan de familie of vrienden het graf bezoeken.<<

Zo dachten ze het zo kort mogelijk te hebben uitgelegd. Maar het avondzonnetje was nog lekker warm, dus vroeg Aimé nog wat verder.

>> Ja, maar die geest dan, wat doet die dan nog ? < .

> Nou, wij als katholieken geloven, dat die ziel als geest opstijgt naar de hemelpoort. En daar wordt je de verdere 'weg' gewezen. Als je altijd goed geleefd hebt en je spijt hebt over je fouten, je zonden, dan mag je de hemel in en anders wordt je tijdelijk of voor altijd gestraft. Dat heet dan voor het eerste het vagevuur en voor altijd is het de hel.<<

>> En als je dan niet gelovig bent, wat doen ze dan met je geest ? < .

>> Precies het zelfde, daar maakt God geen onderscheid in ! <<.

>> Nou, dat zal ik maar goed gaan leven, want de hemel lijkt me toch wat leuker.<<

Amo en Apo keken elkaar met een glimlach maar eens aan.

>> Zo en nu als den drommel naar je eigen omaatje ! Amo, het is tijd voor bed, waar je morgen weer lekker levend uitkomt ! Tot volgende week weer en hou je goed ! <<