tussen het BN-erschap en de private persoon ??

Maar eerst even over gisteren !

Toen ik mijn tekst overgebracht had naar de website bleek dé eerste bladzijde verdwenen te zijn. Die heb ik zo goed mogelijk opnieuw getypt, maar toen ik die er boven gezet heb, bleek het niet helemaal te kloppen. Mijn excuses hiervoor.

Wie tegenwoordig de radio of televisie aan zet, wordt bijna iedere dag geconfronteerd met de privacy. Waar helaas nmm geen Nederlandse woord voor bestaat, dat de >hele lading dekt < !

Het sterkste staaltje, dat ik mee gemaakt heb is al van enige jaren geleden. Een zondagmorgen geval.

Een echtpaar was naar de kerk geweest en die eucharistieviering werd op de tv uitgezonden. Maar zijn waren door het gedrag van de opnameman, of -vrouw, direct in beeld gekomen. Dit hebben ze toen bij de omroep als schuld neer gelegd: heel Nederland had kunnen zien, dat zij 'rooms' waren en dat was inbreuk in hun privacy !!

Ik laat in het midden of dit terecht was of niet. Moet je je schamen voor je geloof, dat men meestal van de ouders meekrijgt. En dan zozeer, dat je daarom niet meer dat zelfde risico loopt en niet meer naar de kerk gaat ?

Er is een soort mensen, dat zich van dat soort privacy weinig aantrekt. Dat zijn de BN-ers, die juist om daartoe te kunnen behoren zich het meest of het verst 'bloot geven'.

Mij persoonlijk deert het geen snars, of iemand met 2 zusjes of 1 broertje is opgegroeid. Of de een z'n pa wel, en bij een ander zijn pa niet bij de moe gebleven is. Of de een in dé Pijp is grootgegroeid is en de ander in en klein dorpje in de Peel.

Het is belangrijker, dat men er wat van gemaakt heeft en het ondanks of dankzij gebeurd is.

Het lijkt mezelf zelfs een beetje griezelig een BN-er te zijn. Je komt dan op straat allerlei mensen tegen. En.. die willen kennelijk wat van je. Een selfie, of een handtekening.

Moet je ook maar willen, maar het zou, kon ik nog lopen op straat, mijn ding niet zijn. Ik had het leuk gevonden te zien, hoe iemand, die IK aangesproken had, zou reageren. Misschien was het net een mens geweest, die zich eenzaam voelde en nu eens geen pech had.